Saturday, July 8, 2017

Άκουσα πόρτα;;

Από μικρή άκουγα τη φράση ''θα χτυπήσει και η δική σου πόρτα''.
Απο μικρή άκουγα πόρτες να χτυπάνε και με το άνοιγμα τους,γεμίζε το σπίτι μου σκάλες.

Αλλοτε δύσκολες σκάλες που πολλές φορές δεν έβγαζαν πουθένα.
Το μαύρο κυρίευε το μυαλό μου και οι μέρες περνούσαν κοιτώντας το αδιέξοδο
κρεμούσα το σώμα μου, σαν το ποιο παραπεταμένο άπλυτο ρούχο ,στην κουπαστή της σκάλας.
Άλλοτε έχανα την πίστη μου και για λίγο σταματούσα να ξαποστάσω,
τότε είναι που συνήθως σταματούσαν τα σκαλιά  και ορθωνόταν ντουβάρι .

Λίγες σκάλες με βγάλαν κάπου όμορφα,
αλλα τις θυμάμαι μία προς μία
τις άλλες τις χάνω
στο μέτρημα και στο πέρασμα του χρόονου.

    Τον τελευταίο καιρό  άκουγα πόρτες που ποτέ δεν χτύπησαν,

     Τωρα χτυπάει μια πόρτα για μένα!
 ή  μήπως ,
πάλι  κενό πίσω απο την πόρτα και ντουβάρια γύρω μου?

No comments:

Post a Comment